„Święta księga butoh” w Warszawie. Premiera „Chorej tancerki” Tatsumiego Hijikaty.

14 i 18 grudnia, kolejno – w studio Publink oraz w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie – zostanie przedstawiony spektakl przygotowany na bazie źródłowego tekstu twórcy butoh – „Yameru Maihime” w interpretacji Takao Kawaguchiego i Tomomi Tanabe. 16 grudnia artyści zaprezentują go też w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie.

Akcja „Yameru Maihime” toczy się na macie tatami, intymnym, prywatnym, najmniejszym zakątku wszechświata. Substancje i byty z przeszłości przenikają się z symbolami codziennością niebywała wolność ekspresji twórczej Hijikaty przyjmuje formę w ciałach artystów.

Chaotyczne piękno – tak chyba można określić splątane w luźne sploty wersy „Yameru Maihime”. O kim jest spektakl? Zarówno cytowane podczas spektaklu poetyckie metafory, jak rezonujące słowami ciała dwojga tancerzy wciągają widza w świat pamięci artysty. Czy można ją rozszyfrować?

Uznany za twórcę butoh Hijikata był geniuszem; nie tylko tancerzem, ale choreografem i poetą słowa. Pracując na podstawie tekstu, który dla wszystkich badaczy butoh stanowi nieustającą zagadkę, artyści wyruszają w podróż do krainy wspomnień i niczym nieograniczonej fantazji twórcy. Z pozoru spokojne, nabierające czasami szybszego tempa i wpisane w rytmiczną recytację działania artystów przykuwają uwagę zapraszając do labiryntu, którego końca nie znamy.

Już sam tytuł utworu stanowi zagadkę. Ponieważ jego interpretacji nie ułatwia specyfika języka japońskiego – a w szczególności pismo kanji, którego każdy znak ma zazwyczaj dużo znaczeń – wiele jest spekulacji na jego temat. Choć przetłumaczony na język angielski tekst nosi tytuł „Sick Dancer”, Kawaguchi tłumaczy „Yameru Maihime” jako „The Ailing Dance Mistress” („Chora tańcząca księżniczka”).  Stąd m.in. pojawiają się pytania kim jest tytułowa PERSONA.

Artyści zapraszają nas do jej świata: Tanabe brała udział w warsztatach Hijikaty, a Kawaguchi ucieleśnia doświadczenia autora pracując w dużej mierze w oparciu o jego słynne notacje choreograficzne butoh-fu, słowa- obrazy przenikające wszystkie zmysłowe obszary tancerza. Używając słowa „tatami” jako kompasu, dwoje podróżników eksplorując lekcje „chorej i słabej księżniczki” zabiera nas w „nieznaną nikomu ciemność; ku początkowi i oczyszczeniu.” Witamy w świecie „Chorej tancerki”!

Wydarzenie pod patronatem Torii. Zapraszamy!